Δεν γνωρίζουμε πότε θα γίνουν και αν θα γίνουν και στην ώρα τους οι Βουλευτικές εκλογές, που οι παροικούντες και μη δημοσιολόγοι στην Ιερουσαλήμ, συμφωνούν ότι έχουν κλειδώσει για την 9η του Απρίλη του Σωτήριου έτους 2023 μ. Χ
Ίδωμεν και κρατάμε μικρό καλάθι έως τότε, ωστόσο αυτές τις ημέρες, εδώ και περίπου ένα εικοσαήμερο κυκλοφορεί στους παραπολιτικούς κύκλους μια δημοσκόπηση με ένα δείγμα λίγο πάνω από τους 5.000 ερωτηθέντες, άρα έχει μια βάση και μιλάμε για τις πρώτες εκλογές μιας και έχουμε την αίσθηση ότι δεν θα μείνουν εκεί όλοι όσοι πάρουν στα χέρια τους τις τρεις διερευνητικές εντολές.
Φυσικά τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν είναι δεδομένο, μετά από τα τραγικά γεγονότα που απ΄ ότι φαίνεται ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, για την Κυβέρνηση και την Παράταξη που αντικειμενικά την στηρίζει, αν και για πρώτη φορά στην νεότερη ιστορία, παρότι αυτοδύναμη από το Καλοκαίρι του 2019, ετούτη η Νέο Δημοκρατική πολιτική Εξουσία, δεν είναι καθόλου τέτοια.
Αυτό το Μείγμα από ξένα σώματα μέσα στην Κυβέρνηση της ΝΔ, Σημιτικών, Ακροδεξιών και μερίδας Φιλελέδων υπό την ηγεσία του Πρωθυπουργού, άφησε στην άκρη ολόκληρο τον πυρήνα του Καραμανλικού Μπλοκ(που είναι και οι ιδιοκτήτες της εν λόγω Γκωλικής Κεντροδεξιάς Παράταξης, εδώ δε λογίζονταν ο γιος του Αχιλλέα που μπήκε ως νερόβραστη σφήνα για να μην υπάρχουν αντιδράσεις), αλλά και τους Σαμαρικούς(Αβερωφική πτέρυγα, εκφραστές της Ριζοσπαστικής Φιλελεύθερης Κεντροδεξιάς), με μοναδικούς εκπροσώπους την Κεραμέως και τον Μυταράκη, συμβαίνει για πρώτη φορά στην Ιστορία.
Αυτή λοιπόν η Κυβέρνηση στο πεδίο της Οικονομίας και των Επενδύσεων, ακολούθησε την ίδια πολιτική που είχε χαράξει ο ΣΥΡΙΖΑ, το 2015-2019 και ήταν στις ράγες της Οικονομικής Σκέψης του Ιωάνη του ΜΕΡΑ 25 και η οποία ήταν η Πολιτική της ΕΕ, στο όνομα της λεγόμενης Δημοσιονομικής Χαλάρωσης, αλλά ουδέ μια σχέση με σοσιαλιστική πολιτική είχε.
Στα άλλα πεδία, ειδικά της εσωτερικής πολιτικής και της διοίκησης τους Κράτους σε όλα τα επίπεδα ήταν μια ακροδεξιά κυβέρνηση, όχι λόγω της Τριανδρίας Βορίδη, Άδωνη και Πλεύρη, που μόνο αδιάφορη δεν είναι η θέση τους, αλλά κυρίως γιατί αυτή είναι η κατεύθυνση της ΕΕ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τυχαίο ότι ψήφισε το 70% των νομοσχεδίων της παραπάνω και η "αντιπολίτευση" του ήταν η πιο συναινετική από το 1974 και μετά, δεν υπήρχε στην Κυριολεξία ΠΟΥΘΕΝΑ.
Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, παίζει να ήταν ακόμα περισσότερο συναινετικό απ΄ το ΣΥΡΙΖΑ, παρότι χωρισμένο στους ιδιοκτήτες Παπανδρεϊκούς του (ΓΑΠ), στους Λοβερδικούς και στους Ανδρουλακικούς(δηλαδή στους Βενιζελικούς), δηλαδή, τα 2/3 του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ θέλουν συγκυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ και το 1/3, με τη ΝΔ.
Το ΜΕΡΑ 25 με την προσθήκη της ΛΑΕΝ, προσπαθεί να δείξει την νέα "Αριστερή" του στροφή και με τον Γιάνη, να είναι με το ένα πόδι στο ΣΥΡ και πάλι, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΥΠΙΚΟΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ολόκληρης της ΕΕ, αυτή τη στιγμή, ωστόσο η ανάπτυξη έγινε επιβράδυνση και αυτή ύφεση, περιμένοντας στη γωνία την κρίση, που ειρήσθω εν παρόδω, και κατά τα φαινόμενα πηγαίνει ολοταχώς για το ΚΡΑΧ, που κατά μεγάλη πιθανότητα, θα είναι μάλλον πολύ μεγαλύτερο από αυτό του 1929-1933 και του 1938.
Για το Βελόπουλο, τι να πει κανείς, ότι και να πει, είναι γνωστό ότι περιμένει τους Σαμαρικούς να πάρουν το πάνω χέρι στη ΝΔ και να πάρει θέση σε κάποιο υπουργείο που θα θυμίζει τις εποχές του Παπάγου, καθότι η Ουκρανοποίηση και η Αντικομμουνιστοποίηση της ΕΕ, είναι προ των πυλών, όπως και τα Στρατόπεδα Εργασίας.
Στο Δια ταύτα, το φύγε εσύ, έλα εσύ, δε λέει τίποτα, οι πέντε που αναφέραμε στα βασικά κομμάτια του παζλ της "Σωστής Πλευράς της Ιστορίας", είναι ένα και δεν έχει καμία σημασία ποιος θα βγει πρώτος, ούτε φυσικά έχει καμία σημασία αν πάμε η δεν πάμε σε αυτή τη φάση σε μια Κυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡ-ΚΙΝΑΛ-ΜΕΡΑ25-ΕΛ.ΛΥΣ, η μερίδων τους, αφού φυγόκεντρες τάσεις θα υπάρξουν στον κάθε ένα από αυτούς, αλλά όχι άμεσα και σύντομα.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι θα πολώσουν πολύ τις μεταξύ τους αντικειμενικά και ουσιαστικά ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ διαφορές στον Στρατηγικό στόχο. Στον Τακτικό έχουν τεράστιες, αλλά αυτές είναι εντός της "Σωστής Πλευράς της Αντιλαϊκής Πολιτικής Ιστορίας".
Το αποτέλεσμα, θα είναι κατά την ταπεινή μας γνώμη, πως θα πάμε σε δεύτερες εκλογές, για να μην καούν τα μεγάλα χαρτιά και σε ένα μίση χρόνο από τώρα, θα ξαναπάμε σε νέες εκλογές, μετά τις δεύτερες θυμίζοντας αδόκιμα και κατά κάποιο τρόπο το 1990.
Αν τότε, σε ενάμιση χρόνο, η ΝΔ θα έχει Αρχηγό όπως ακούγεται παντού την Όλγα Κεφαλογιάννη, ο ΣΥΡ θα είναι έτοιμος να συμπλεύσει μαζί με την ΝΔ και μερίδα του ΚΙΝΑΛ. Αλλά μέχρι τότε υπάρχει πολύς χρόνος για να μπει το νερό στο αυλάκι, που κατά τα φαινόμενα θα κρατήσει για καμία δεκαετία αυτουνού του παπά το Ευαγγέλιο.
Όποιος πιστεύει ότι οι πέντε πολιτικά και γεωγραφικά πόλοι του συστήματος, διαφέρουν κάπου ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ, ας δει τι γίνεται από το 1996 και μετά στη χώρα μας και θα πάρει γραμμή πριν πετάξει την ψήφο του στον κάλαθο των αχρήστων.
Το κύριο είναι να μην αποκοπεί τους αγώνες που έρχονται και δεν θα είναι λίγοι για το επόμενο διάστημα, με πρώτη κύρια και βασική την πάλη ενάντια στις κατασχέσεις, την ασφάλεια των μεταφορών, την προστασία της δημόσιας και δωρεάν Υγείας και Παιδείας κοκ και να είναι μπροστάρης στα σωματεία του, γιατί μόνο ο Λαός, θα σώσει τον Λαό στις μαύρες μέρες της ΕΕ και της "Σωστής Πλευράς της Ιστορίας" που έρχονται!!!
