 |
| Το μέλλον είναι εδώ κι ας δεν το έχουν πάρει χαμπάρι οι περισσότεροι.... |
Τα αποτελέσματα λίγο ως πολύ αναμενόμενα, και δεν πιστεύαμε ότι θα γίνονταν αλλιώς, μόνο πως περιμέναμε να πιάσουμε μισό τα εκατό κάτω απ' το ταβάνι μας, που στην παρούσα φάση είναι το 7% μιας και όλες οι ενδείξεις σε αυτό το συμπέρασμα μας οδηγούσαν και όχι αβίαστα.
Δικό μας το λάθος ομολογουμένως, εφόσον γνωρίζαμε από τις αρχές της προκήρυξης των εκλογών ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-1 θα ήταν με καμιά 300.000 ψήφους λιγότερους και πάλι το πρώτο κόμμα με ένα 35% και 7% διαφορά από τη δεύτερη ΝΔ, όμως δεν υπολογίσαμε και λόγω όλων των προεκλογικών ενδείξεων ότι όχι μόνο πάμε καλά, αλλά θα πιάσουμε ένα 6,5% κάτι που στην έναρξη των εκλογών δεν φαίνονταν από πουθενά.
Ίσως να φταίει ο ενθουσιασμός των τεράστιων συγκεντρώσεων, ίσως να φταίει ότι ένα μεγάλο ποσοστό ετεροδημοτών, ήταν αδύνατον να πάει στις πατρίδες του ξανά για να καταθέσουν τον εκλογικό οβολό του, ίσως ο πήχης που ο ΣΥΡΙΖΑ-1 έριξε τόσο χαμηλά στο εργατικό λαϊκό κίνημα, που παρέσυρε και το ΣΥΡΙΖΑ-2 προσωρινά στα Τάρταρα, ίσως όλα μαζί κι ακόμα παραπέρα, ένα είναι γεγονός, ότι το 94,5% του εκλογικού σώματος με την αναγωγή επέλεξε την σιγουριά της μικροαστικής του βλακείας και το αποτέλεσμα, ωσάν πρόβατο επί σφαγή πάει, παρασέρνοντας κι μας στο σφαγείο.
Ποσοτικά &Ποιοτικά χαρακτηριστικά
Τι συμβαίνει πραγματικά όμως, και είμαστε εδώ που ήμασταν και το Γενάρη, ως λαός, ποια είναι τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά που αναδύονται και σε τούτη και σε οποιαδήποτε εκλογική μάχη προκύψει από τούδε και στο εξής για τα επόμενα 3-4 χρόνια;
Να ξεκαθαρίσουμε πως ότι ζούμε τώρα έχει βάλει τις βάσεις του μια δεκαετία νωρίτερα και η ελπίδα που ο ΣΥΡΙΖΑ-1 λάνσαρε από το 2007 και όταν ήταν 5ος με 4,2%, γίνεται λεπίδα και προετοιμάζει οσονούπω το ΣΥΡΙΖΑ-2 και για μεθεπόμενη πρωθυπουργό τη "γριά της δημοκρατίας" τη κ.κ. Κωνσταντοπούλου σαν άλλο Γ. Παπανδρέου του 1965 το 2020 στο νέο δίπολο δραχμή η Ευρώ!!!
Μα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, έχουν εξήγηση, ο άνεργος είναι εν δυνάμει εργάτης, αλλά τι μπορεί να καταλάβει τι γίνεται στο πεδίο της εκμετάλλευσης που προκύπτει από την αντίθεση ανάμεσα στην εργασία και το κεφάλαιο, (όχι μόνο γιατί δεν είναι μέσα στη γραμμή παραγωγής), αλλά γιατί στην πραγματικότητα είναι δις άνεργος, μιας και έχει και πτυχία και μεταπτυχία και ψάχνει να βρει να δουλέψει έστω και delivery που ούτε αυτό του δίνει τη δυνατότητα να καταλάβει τι γίνεται γιατί εξαγοράζεται η συνείδηση του με τα λεγόμενα μπορμπουάρ, η tips που λένε στα ξενοδοχεία.
Η δεκαετία του 1985-1995 με τα ΜΟΠ, την διάλυση της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, τη μετατροπή των εργατών οικοδόμων σε εργολήπτες και με τη μαζική έλευση φτηνού εργατικού δυναμικού, με την ταυτόχρονη διάλυση της συνδικαλιστικής παρέμβασης και την μετάλλαξη της σε συντεχνιακή δραστηριότητα, τη μετατροπή της κοινωνίας σε μια μικροαστική χοάνη, τη συρρίκνωση της βιομηχανίας και την μετάλλαξη της σε αποθηκευτικούς χώρους και εισαγωγικές και εξαγωγικές εταιρείες δυσκόλεψε το πράγμα πολύ ως προς την ταξική συνειδητοποίηση των πραγμάτων.
Το ότι ψειρίζει τη μαϊμού σχεδόν μια ολόκληρη κοινωνία την φτύνουν και αυτή νομίζει ότι ψιχαλίζει, που ομνύεται για το ποσοστό των νεοναζί που είναι κατά πολύ μειωμένο, αλλά πάντα υπαρκτό ως φασίζων στην Ελληνική κοινωνία, που ανέκαθεν από την εποχή του Μεταξά είχε, και είναι λίγο πάνω, λίγο κάτω από το 5%, χωρίς αυτό να δίνει και κάποιο άλλοθι, δείχνει ένα πράγμα και πολλά άλλα μαζί.
Όσοι γαλουχήθηκαν στη δεκαετία του 1995-2005. μεγάλωσαν στη διάλυση του σοσιαλιστικού συστήματος και τη φαιδρή εως και φαιά προπαγάνδα εις βάρος του, έζησαν το τράφικινγκ και τα "καλούδια" του υποκόσμου και της νύχτας, με τα μικροαστικά οράματα της "μεγάλης Ελλάδας" της ΟΝΕ, τα χρηματιστήρια, τα πακέτα Σαντέρ, το δημοσιουπαλληλισμό που καλλιεργούσε τη σταθερότητα και τη σιγουριά ενός συνδικαλισμού που στην πραγματικότητα δεν ήταν, αλλά ήταν ταυτόχρονα και μια μαζική μεθοδολογία μετατροπής του ρουσφετιού σε κλαδική ανάθεση, που λάτρεψε τα μπούτια της κάθε Παπαρίζου, τα Euro τα Eurobasket, τα shake-it του κάθε Ρουβά, τους κάθε λογής Λιακόπουλους, έστειλε τους τηλεφασίστες βιβλιοπώλες, το ΛΑΟΣ και τη Χρυσή Αυγή στη βουλή γιατί μερίδα μικροαστών έχασε τη βολή του και το χαλί κάτω απ' τα πόδια του.
Να σημειώσουμε ότι ταξικά η Ελληνική κοινωνία, έχει μικρο και μεσοαστικές καταβολές και αριστερόστροφης(κατά πλειοψηφία) και δεξιόστροφης (κατά μειοψηφία), και κεντρογενής ιδιοσυγκρασίας, με αποτέλεσμα, ΣΥΡΙΖΑ-1,2,3..., Χρυσαύγουλα, Φραπέδες να είναι συγκοινωνούντα δοχεία.
Τι μέλλει γενέσθαι!!!
Οι εσωτερικές δημοσκοπήσεις κομμάτων &πρεσβειών,δεν έδειχναν κανένα ντέρμπι, δεν, έδιναν ούτε σε Ποτάμι & σε ΠΑΣΟΚ τα ποσοστά που τους χορηγούσαν, όπως σαφώς και στη Χρυσή Αυγή που την αιμοδότησαν και αυτοί και άλλου είδους εσωτερικοί μηχανισμοί που εδρεύουν και στην Κουμουνδούρου και στη Συγγρού. Και οι τρεις παραπάνα πριμοδοτήθηκαν από τις 6 και μετά με πρωτοφανείς μαζικές προσελεύεσεις στα εκλογικά τμήματα, από ΣΥΡΙΖΑ1 και ΝΔ(αυτό έδειχναν σε όλη την Ελλάδα, οι αποχρώσεις ενδείξεις όλων όσοι ξέρουν τι παίζει με τις πριμοδοτήσεις εδώ και χρόνια) κυρίως για να περάσουν το ΚΚΕ καθαρά μέχρι τότε και σύμφωνα με όλα τα στοιχεία που συγκέντρωναν και οι δυο, να πρωτοπόρει για τρίτο κόμμα παρότι είχε μειωμένα ποσοστά και εφόσον οι δυο τους είχε ξεκαθαρίσει ότι είχαν πάνω από εφτά μονάδες διαφορά.
Το παιχνίδι των δημοσκοπήσεων προεκλογικά ήταν γνωστό &διαβάζονταν διπλά, έριχναν το ΣΥΡ για να ανέβει κι άλλο στην κάλπη όπερ και εγένετο, όπως να φανεί και τι θα πριμοδωτηθεί στη πορεία. Όλοι πια ξέρουν ότι το ΚΙΔΗΣΟ θα πριμοδωτούσε την Κουμουνδούρου, όπως όλοι ξέρουν ότι τα μισά τουλάχιστον ποσοστά του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και του ΠΑΣΟΚ πάνε ΣΥΡΙΖΑ-1 και στο ΠΑΣΟΚ θα γύριζαν από Συγγρού μεριά αν χρειάζονταν όπως και συνέβει.
Καλό ήταν το δούλεμα, αλλά η λογική του καλού και του κακού ΠΑΣΟΚ και οι μέθοδες Λαλιώτη δουλεύονται στην Κουμουνδούρου από το δημοψήφισμα και μετά, για να μην πούμε πολύ νωρίτερα, πλαϊ-πλαϊ στο νεο-Αυριανισμό που ο κ. Παπάς και η παρέα του τον έχουν κάνει ευαγγέλιο!!!
Όσο δεν υπάρχει ξεκάθαρη σταθεροποίηση του πολιτικού σκηνικού που συνταυτίζεται με την σταθεροποίηση του καπιταλισμού σε αυτή τη φάση της ελληνικής πραγματικότητας, όσο δεν προχωράει το πράγμα στην επόμενη, μεθεπόμενη και παραμεθεπόμενη καπιταλιστική αναδιάρθρωση, τόσο θα έχουμε σχήματα, όπως η Χρ. Αυγή το 2012, η Ένωση Κεντρώων σήμερα, πιθανόν ο Γκλέτσος αύριο, διάφοροι μεγαλοδικηγόροι του εφοπλισμού μεθαύριο, στρώνοντας το δρόμο στη ΛΑΕΝ της Κωνσταντοπούλου πολύ σύντομα που φυσικά και θα τους απορροφήσει, όπως και μερίδα της ΝΔ, το ΠΟΤΑΜΙ και το ΠΑΣΟΚ που θα τα απορροφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ-1, μαζί με ένα νέο φιλελεύθερο σχήμα που θα πάρει τα υπόλοιπα της εν λόγω μερίδας.
Όσο δε σταθεροποιείται και δε σχηματοποιείται η εργατική τάξη και οι συμμαχία της στα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού, τόσο δε θα υπάρχει προοπτική πολύ γρήγορα, που όμως αναγκαστικά θα βρει πεδίο δόξης λαμπρόν μόλις, όταν και εφόσον μπουν στην παραγωγή κατά τα μέσα της επόμενης δεκαετίας η νέες βάρδιες της εργατικής τάξης που θα έχουν ζήσει το πετσί τους τις νέες εργασιακές σχέσεις και το σύνολο των καπιταλιστικών, αναδιαρθρώσεων, που κάθε μέρα και κάθε ώρα, θα αλλάζουν και θα μετασχηματίζονται ραγδαία.
Όσο κατανοούμε τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και την ραγδαίας μορφής αλλαγές που θα συντελούνται, τόσο πιο γρήγορα θα παίρνουμε και τα αντίμετρα που θα είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε και θα δείχνουν την επόμενη, μεθεπόμενη και παραμεθεπόμενη φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Αντί Επιλόγου
Ζούμε μια συγκλονιστική εποχή, από την άποψη των αναδιαρθρώσεων, και μια κακή εποχή όσον αφορά τις ζωές μας, όπου η ανάθεση είναι στην πρώτη γραμμή μαζί με τη συνήθεια, που έριξαν τον πήχη πολύ χαμηλά.
Εξάλλου όπως είχε πει ο Γκράμσι και εδώ είχε δίκιο "Όταν ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος κόσμος πασχίζει να γεννηθεί, έχουμε την εποχή των τεράτων".
Υπομονή σύντροφοι, ο πάγος έτσι κι αλλιώς έσπασε και θα ξανασπάσει και ο δρόμος θα χαραχθεί, ξανά και ξανά", πρέπει να αφήσουμε την ιστορία να κυλήσει και να αφήσουμε τους νεκρούς να προελαύνουν, κάνοντας ότι κάναμε με ακόμη καλύτερη δύναμη, υπομονή και επιμονή...
