Μιλήσαμε παραπάνω για τις δομές του κρατικού μηχανισμού που οραματίζονται οι μονοπωλιακοί όμιλοι με τις όποιες τεράστιες διαφορές τους, είτε αυτοί είναι κλεμμένη εργασία απ΄την ατμομηχανή του ιμπεριαλισμού, της ΗΠΑ, είτε του εταίρου τους (τάχα μου δήθεν αντιπάλου τους Ρωσική Ομοσπονδία). Αυτό που επέρχεται και δε μπορεί να γίνει κατανοητό στο πεδίο της οικονομίας, (απ΄ τους δυτικούς οικονομολόγους και εθνολόγους παλαιάς κοπής και κυρίως στην ΕΕ), που γαλουχήθηκαν με τον αντικομμουνισμό του 20ου αιώνα, (και που στα πρώτα 16 χρόνια του 21ου προετοιμάζουν τον καπιταλισμό από το 2020-2030, πάντα για τον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης), είναι το εξής σημαντικό, "ότι η αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία", καθώς επίσης και οι υπόλοιπες τρεις ακόλουθες βασικές αντιθέσεις του συστήματος είναι εδώ ανθηρές και θα αποτελέσουν την ταφόπλακα για την Ευρωπαϊκή Ένωση που αποτελεί και το 1/2 της Ηπείρου.
Ξέρουν και προσπαθούν με νύχια και με δόντια με όχημα την ταχύτητα της πληροφορίας που μας αποχαιρετά το 2020 και με ένα άλλο όχημα την εικονική πραγματικότητα ότι ίσως και χωρίς πρώτες ύλες, με ανακύκλωση και καθαρές πηγές ενέργειας θα τα βγάλουν πέρα, "κούνια που τους κούναγε".
Στο πεδίο της οικονομίας η Ευρωπαϊκή Ένωση (που λανθασμένα, αλλά και σωστά ταυτόχρονα λογίζεται και ως Ήπειρος), θα αναδείξει όλες τις αντιφάσεις και αντιθέσεις της και για να μην ξεκινήσει κάποιος τρίτος παγκόσμιος πόλεμος(με άλλα χαρακτηριστικά από τους δυο προηγούμενους), που εκφράζονται στο πεδίο του εποικοδομήματος και στο έδαφος της(μην το αποκλείουμε όμως ως ιστορικό γεγονός, ως συμβάν το εκτυλίσσεται στη Μέση Ανατολή), γιατί περνάμε από τα κράτη με μια σχετική εθνολογική κορμοστασιά, στα κράτη ομοσπονδίες η συνομοσπονδίες, η και τα δυο μαζί (όπου δεν μπορεί να βρεθεί συναινετική επίλυση των παραπάνω ιμπεριαλιστικών διαφορών και των μερίδων των κατά τόπου αστικών τάξεων και των πραιτοριανών τους), όμως η συνέχεια δεν αποκλείεται να διευθετηθεί εδώ!!!
Από το 1920 μέχρι το 2020, στο πεδίο της μορφής και του περιεχομένου των κρατών-εθνών θα κλείσει ένα αιώνα με τις όποιες αλλαγές συνόρων, και ανταλλαγών πληθυσμών που θα παίξουν και αυτοί γιατί η ΕΕ είναι μια γερασμένη οντότητα, όπως ήταν πάντα και το "ασφαλιστικό" θα αποτελέσει την αιχμή του δόρατος, γι αυτό και ο λόγος εδώ και 30 χρόνια.
Η ΟΔ της Γερμανίας που μάλλον (θα ξαναδιαιρεθεί και κρατήστε το αυτό), όχι όμως σε ανατολή και δύση, αλλά σε νότο και βορά, (και όχι όρους σοσιαλισμού-καπιταλισμού όπως μέχρι το 1989), μαζί με τις άλλες τέσσερις μεγάλες χώρες της ΕΕ, Βρετανία(είτε μείνει, είτε φύγει), Γαλλία, Ιταλία, θα παραμείνουν ως είχαν, αλλά αυτό θα διαφανεί καθαρά από 2030 και έπειτα.
Στο πεδίο της οικονομίας και στους βασικούς της πυλώνες, η ΕΕ, θα αποκτήσει χαρακτηριστικά, διαμετακομιστικού κέντρου. Η όποια βιομηχανία της θα ξεκινάει απ΄ την ανακύκλωση και θα στηρίζεται κυρίως στις "ανταλλαγές ρύπων" που θα αντανακλούν σε όλα τα επίπεδα και σε όλο το φάσμα της παραγωγής. Δεν θα αφορά μόνο τα απορρίμματα η της πρώτες ύλες που θα προκύπτουν απ΄ την ανακύκλωση, αλλά θα είναι εγκατεστημένη κυρίως μέσα στον πυρήνα των τεσσάρων ελευθεριών που καθόρισε η συνθήκη του Μάαστριχ(εργασία, κεφαλαίο, υπηρεσίες, εμπορευμάτων).
Οι ανταλλαγές ρύπων, τα νερά, η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες και η τεχνολογία, οι αποθηκευτικοί χώροι, οι χώροι βιομηχανικής σύνθεσης και όχι πια κάθετης παραγωγής ακόμα και ανταλλακτικών, τα λιμάνια, τα τραίνα, τα αεροδρόμια και οι μεταφορικοί κόμβοι θα αποτελούν τη φάση της "νέας οικονομίας"(όχι όπως την εννοούσαν το 1995-2000) στον καπιταλισμό.
Αναφερθήκαμε διεξοδικά, στο τι μέλει γενέσθαι σε κράτος και οικονομία, ωστόσο ο συνδετικός κρίκος όλων είναι η απομείωση του κόστους σε όλη τη σφαίρα της παραγωγής και διακίνησης, εργατικού κεφαλαίων, εμπορευμάτων και υπηρεσιών και φυσικά όλα ξεκινούν από το πολύ φτηνό εργατικό δυναμικό, και περνούν στην καταστροφή ενδιάμεσων η και τελικών κρίκων όπως οι μικροί και μεσαίοι της πόλης και των χωριών.
Η ανισομετρία θα οξύνεται εξάλλου στον καπιταλισμό είναι βασική αρχή και μέγεθος και δεν μπορεί να κλείσει την ψαλίδα της, ούτε και να εξαλειφθεί την περίοδο 2020-2030, τουναντίον αυτή θα γιγαντώνεται. Τα σχέδια επί χάρτου στην επόμενη φάση ανάπτυξης μιλούν για μεγάλες μητροπολιτικές πόλεις και απομακρυσμένους πυρήνες μικρότερων πόλεων και κωμοπόλεων να λειτουργούν ως διαμετακομιστικοί βραχίονες της υπαίθρου και να μετατρέπουν τα χωριά ως αποκλειστικές ειδικές αγροτικές παραγωγικές μονάδες και ζώνες, αγροτουριστικά θέρετρα και αποθηκευτικούς χώρους όπως στις ΗΠΑ. χωρίς να λύνει τίποτα για τα φτωχά και μεσαία στρώματα της υπαίθρου που νομοτελειακά θα προλεταριοποιηθούν.
Ο νόμος της ανισομετρίας θα αποκτήσει χαρακτηριστικά παραπέρα όξυνσης και των αντιθέσεων και των αντιφάσεων του καπιταλισμού και της λογικής του, που είναι η παραγωγή ικανού ποσοστού κέρδους και στην τρέχουσα, αλλά στις επόμενες και μεθεπόμενες γραμμές παραγωγής, δηλαδή της όλο και μεγαλύτερης ιδιοποίησης υπερπροϊόντος και σχεδόν εξαφάνιση των μικρών επαγγελματιών που είτε στοκάρουν, είτε εμποδίζουν την γρήγορη πραγματοποίηση του στη σφαίρα της διακίνησης.
Ένας απ΄ τους πολλούς τρόπους για να εξασφαλιστεί η παραπέρα κερδοφορία, είναι οι τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχ που είναι οι ελευθερίες στον καπιταλισμό, να έχουν την πιο γρήγορη, αν όχι άμεση και λιγότερο κοστοβόρα ολοκλήρωση. Απ' το 1920 μέχρι το 2020 ζήσαμε την εποχή της πληροφορίας όπου και ολοκληρώνεται και από εκεί μέχρι το 2030 θα ζήσουμε την εποχή της "εικονικής πραγματικότητας", όπου θα κρατήσει το πολύ για μια δεκαετία μέχρι να φέρει την επόμενη σταθερή και αναιμική φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Μπορεί ο σοσιαλισμός να είναι και θα είναι το σύστημα του 21ου αιώνα, αλλά έχουμε ακόμα 8 δεκαετίες μπροστά μας, μέχρι τότε, ο καπιταλισμός θα αναδιαρθρώνεται και η δεκαετία 2020-2030, η δεκαετία της "εικονικής πραγματικότητας", των περιφερειακών ενώσεων, του bit coin και των εθνικών και περιφερειακών νομισμάτων, των ειδικών οικονομικών ζωνών, πρέπει να τρέχει συνεχώς το ικανό ποσοστό κέρδους, δηλαδή να έχει ταχύτητα, όχι στην πληροφορία, αλλά στην διακίνηση, απομείωση του κόστους σε κοστοβόρα συνέδρια, σε κοστοβόρες μετακινήσεις, σε κοστοβόρες επιδείξεις νέων προϊόντων, σε κοστοβόρες μεταφορές κεφαλαίων ακόμα και μέρους του εργατικού δυναμικού μέσω του λεγόμενου virtual reality. Εκεί που δε μπορεί να γίνει κάτι με αυτό είναι στα προϊόντα, τα οποία θα έχουν βόρειους και νότιους δρόμους του μεταξιού και τη διώρυγα του Σουέζ, σε ρώσικα, αμερικάνικα και κινεζικά μονοπώλια σε πλήρη αντιστοιχία.
Ξεχάστε ότι γνωρίζατε μέχρι σήμερα γιατί για μια δεκαετία ακόμη και για τον ιστορικό του μέλλοντος, θα ζήσουμε συγκλονιστικές μεταβατικές ημέρες όπου οι φίλοι θα γίνονται εχθροί και οι εχθροί φίλοι και ο καπιταλισμός στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, θα μοιάζει με τέρας που εκπνέει και κατά συνέπεια θα γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνο. Η νέα φάση του τρόπου καπιταλιστικής παραγωγής, θα πνίξει την προγενέστερη φάση ατομικής ιδιοκτησίας που έρχεται απ΄ την φεουδαρχία στον απόπατο της λεκάνης του ίδιου του καπιταλιστικού μέλλοντος, για όσο χρονικό διάστημα αυτό καθίσει.
Είναι στο χέρι των λαών να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, αλλά κατά τη γνώμη μας παθητικά θα περιμένουν τα πρωτοπόρα τμήματα τους να μπουν μπροστά, αλλά όπως σοφά λέγεται απ΄ την αρχαιότητα "συν Αθηνά και χείρα κίνει" και απ΄ τους Χριστιανούς "Αη Γιώργη βοήθα με, κούνα κι εσύ τα πόδια σου"!!!
Η Ευρωπαϊκή Ήπειρος ανέκαθεν, πλην της πολιτικής οικονομίας, του γαλλικού σοσιαλισμού και της νέας γερμανικής φιλοσοφίας δεν είχε και πολλά πράγματα να μας παρουσιάσει.
Η κλασική μουσική, η όπερα, οι συγγραφείς και οι ποιητές, το θέατρο και το σινεμά της αποτέλεσαν μεγάλες δημιουργίες της αλλά χωρίς τη συνδρομή των πανδαιμόνιων Σλάβων, όπως και ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε χωρίς αυτούς, δεν θα υπήρχε και από εκεί πάλι θα γεννηθούν τα σπέρματα της νιότης του κόσμου.
Η Ε.Ε το επόμενο διάστημα και λόγω της γήρανσης του πληθυσμού της και λόγω της διαμετακομιστικού τύπου γεωγραφικής της θέση στην Μεσόγειο, αλλά και της προέκτασης της ως φυλάκιο της Ευρασίας προς δυσμάς, δηλαδή ως αυλή της Ρωσικής Ομοσπονδίας από τούδε και μετά, θα αποτελέσει μια νεκρή φύση στο νότο, και ένα θεματικό πάρκο του πανσλαβισμού στο βορά, γιατί τώρα η Ευρώπη δεν έχει να ξεζουμίσει άλλες Ηπείρους, νομοτελειακά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, έστω και καθυστερημένα να γίνει ο απόπατος του όποιου καπιταλιστικού μέλλοντος πληρώνοντας το τίμημα αιώνων...
