Τα Ιδεολογικά ναυάγια της ταξικής πάλης θα λαϊκίζουν και το 2013

Ο Συνασπισμός των αυταπατών και της ταξικής Συνεργασίας

Μετά τις οδηγίες του Λαφαζάνη &της Αυγής οι Συριζοχαρούμενοι ξαναρχίζουν τις επιθέσεις τους στο κόμμα! Παιδιά ψυχραιμία&εμείς ερωτευτήκαμε αλλά δεν κάνουμε σα χαζά.
Φυσικά όσα διαπιστευτήρια& να δίνεις, άπαξ &φύγει απ' το ΠΑΣΟΚ ο Μπένζι(γερμανικά συμφέροντα)&έλθει ο γιος του ΓΑΠ(ξανά μανά αμερικάνικα),να δούμε ποιος θα έχει 3% λαϊκιστές του χειρίστου είδους που μέχρι χτες μετά βίας ξεπερνούσατε τους Οικολόγους Πράσινους.
Επίσης οι αλαζόνες του ΣΥΡΙΖΑ παρότι σφυρίζουν στους σκοπούς του 27% (που δεν πάει παραπάνω με τίποτα), χάνονται οι ΑΝΕΛ και προετοιμάζονται να σκορπίσουν και τα Χρυσά Αυγά(Ρώσικα συμφέροντα εν Ελλάδι) και πάντα μετά τα δάκρυα Χριστόφια. Τότε δε θα κάνουν συγκυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και φουσκωμένους Οικολόγους;
Προς το παρών το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ μέσα στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ(ΣΥΡΙΖΑ) και ποιο ΠΑΣΟΚ ε; Το βαθύτατο ούτε καν το βαθύτερο, όχι το βαθύ πια, μιλάμε για βαθύ λαρύγγι το γαμημένο.
Καλές οι αυταπάτες & τα κινήματα με τις πατάτες αλλά το θέατρο του παραλόγου τελειώνει με τα μπιλιετάκια της εφορίας που πρώτοι θα πληρώσουν οι όπως διαλαλούν οι ιδεολογικά εθνικοσοσιαλιστές όπως ο Κολάς του ΣΥΡΙΖΑ!!!
Τώρα ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα με τα ταξίδια στην Λατ. Αμερική δεν είναι ούτε καν φρούδες ελπίδες, σοσιαλισμός και φαβέλες δεν ταυτίζονται.
Υπάρχουν κύκλοι που προπαγανδίζουν την μαζική επιστροφή στα χωριά για να ζήσει ορέ παπαρούπες ποιος και με ποια προοπτική;

Όταν η ΚΑΠ έχει επιβάλει από το 1980(τότε ΕΟΚ)την μονοκαλλιέργεια μέσω των επιδοτήσεων, όλοι οι σπόροι έχουν ταυτοποιηθεί με βάση τα πνευματικά δικαιώματα και απαγορεύεται να έχει κάποιος στην κατοχή του μετά το πέρας ενός μαζέματος; Τώρα που θα μπει και το εσόδων εξόδων θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι και αντί να μαζεύονται στα χωράφια ως μικρομεσαίοι αγρότες θα ξεπουλούν έναντι πινακίου φακής τον μικρό και αντικειμενικά μη παραγωγικό κλήρο τους σε μονοπωλιακούς ομίλους που θα σημάνει και την βίαιη προλεταριοποίηση τους στα ίδια τους τα χωράφια.
Με πορδές δε βάφονται αυγά, αλλά στις πορδές έδωσαν χρώμα οι σοσιαλδημοκράτες, οι κεντροαριστεροί και τα φασιστοειδή, που είναι "ούνα φάτσα ούνα ράτσα" και ιστορικά έχουν και ταξική διασύνδεση και κοινά πολιτικά χαρακτηριστικά και ιδεολογήματα επίσης.

Όσο για για τα χρήματα που έχουν εξαχθεί στο εξωτερικό μας πρήξατε τα αχαμνά σε βαθμό που δε μπορούμε να κινηθούμε. Τι βλακείες μας αναμασάτε νυχθημερόν για λεφτά που βγήκαν παράνομα στο εξωτερικό, είναι η δεν είναι νόμιμη η εξαγωγή τους με βάση τη συνθήκη του Μαάστριχτ;

Η θα είσαι με την ΕΕ και τον Καπιταλισμό η ενάντια σε αυτόν, όλα τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε και να φιλιόμαστε στα χείλη ωσάν ερωτευμένες περιστερές.

Είτε το θέλουν είτε όχι οι λαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ,της Χρ. Αυγής των ΑΝ.ΕΛ και του ΠΑΣΟΚκισμού αυτοί στρώνουν του έδαφος και το υπέδαφος εδώ και χρόνια (με η χωρίς αυτά τα σχήματα) για την συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της παραγωγής και των κεφαλαίων.
Το παραμύθι ας τελειώνει πια οι ανταγωνισμοί των κεφαλαίων θα επιβάλουν με το έτσι θέλω αυτό που τόσα χρόνια υπηρετούσαν οι παραπάνω μέσω του ΠΑΣΟΚκισμού τη μικροαστική οσφυοκαμψία την ολοκλήρωση του ΚΜΚ.

Το κόμμα στελεχών χαιρετάει γενικώς!

Η σοβαρότερη πράξη σήμερα είναι να καταλάβεις πως λειτουργεί ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, πως λειτουργούν στη βάση του οι μηχανισμοί του, οι αρχές και οι αντιφάσεις του και να τις αφήσεις να ρέουν απρόσκοπτα, μπας και πέσουν οι μάσκες και οι αυταπάτες στους “μπέμπηδες” που απ τη μια ανοίγουν τα φάσκελα και απ' την άλλη είναι οι νομοταγείς πολίτες ενώ δεν έχουν ούτε να φάνε.

Η καπιταλιστική κρίση είναι πολύ βαθιά για να λυθεί με αθλιότητες του τύπου “δεσμά που δεν λύνονται κόπτονται”,ούτε γόρδιος δεσμός είναι είναι, ούτε κιμάς που “κόπτεται παρουσία του πελάτου ”, το καπιταλιστικό σύστημα διέπεται νόμων, αντιφάσεων και αντιθέσεων που προσιδιάζουν ένα και μόνο κανόνα το κέρδος, τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.

Δεν κάνει κουμάντο η πολιτική και καμία πολιτική ηγεσία, ούτε η πολιτειακή εξουσία, δηλαδή η εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική διάκριση της, αλλά το κεφάλαιο και μόνο αυτό, η κυβέρνηση είναι το πολιτικό της προσωπικό που σχεδιάζει για το κεφάλαιο νόμους και παραθυράκια που αυτό δεν μπορεί να το κάνει γιατί έχει άλλο γκαϊλέ την κερδοφορία.
Πέραν του ότι εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ(και στα άλλα "αντιμνημονιακά" σχήματα) δεν θέλουν να τα βάλουν με το κεφάλαιο αφού αυτό υπηρετούν, καταντάνε επικίνδυνοι ως προς τις αυταπάτες που καλλιεργούν(εκτός αν είναι αφελείς). Εκτός αν είναι άσχετοι γιατί δεν είναι δυνατόν να πιστεύουν ότι όποτε και αν κυβερνήσουν μόνοι τους η με όποιους άλλους, θα πάνε να πουν στα μονοπώλια η ακόμα και στην άρχουσα τάξη της χώρας περιορίστε την κερδοφορία σας προς όφελος της κοινωνίας. Αν το κάνουν αυτό(που δεν πρόκειται), θα τους πάρει και θα τους σηκώσει κανονικά και με το νόμο(αυτού του κέρδους, δεν υπάρχει άλλος), και να δούμε πως θα ταΐζουν την κοινωνία με χρήμα που θα κόβεται αφειδώς χωρίς να έχει καμία αντικειμενική αγοραστική δύναμη; Κανένας νόμος σε κανένα καπιταλιστικό κράτος δεξιάς, κεντρώας και αριστερής απόκλισης δεν μπορεί να βάλει φραγμό στην αναγκαιότητα του κεφαλαίου να κερδοφορεί. Το κεφάλαιο στον καπιταλισμό είναι υπέρ άνω νόμων μιας και είναι ο προϊστάμενος του πολιτικού της προσωπικού και αυτό το γνωρίζει ο κάθε λογής λαϊκιστής. Γι αυτό ακριβώς ο κυβερνητισμός του "αντιμνημονιακού" μπλοκ (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Χ.Αυγή), είναι επικίνδυνος, γιατί καλλιεργεί μόνιμα και σταθερά αυταπάτες μεγατόνων και ταυτόχρονα την ηττοπάθεια και το συμβιβασμό στο λαϊκό παράγοντα αποτρέποντας τον αυτόν να πάρει την εξουσία και να οικοδομήσει το επόμενο κοινωνικό - πολιτικό σύστημα ως ώριμη απάντηση της εποχής.

ΠΑΡΙΖΑ, δηλαδή πάμε σαν άλλοτε το 1985 είναι εδώ!!!

Αυτή η κρίση δεν θα μας γυρίσει σε καμία συνθήκη από αυτές που γνωρίζαμε έως τώρα μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα και γι αυτό τα μέτρα που παίρνονται έχουν τόση σκληρότητα προετοιμάζοντας μια άνευ προηγουμένου καταστροφή προϊόντων κεφαλαίων και υπηρεσιών, εφόσον κανείς απ΄ τους μεγάλους ασθενείς και ιμπεριαλιστικούς κολοσσούς δεν είναι διατεθειμένος-προετοιμασμένος για πόλεμο.

Τα κουρέματα και το προηγούμενο και αυτά που θα έλθουν, δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από την βίαιη καταστροφή υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, το οποίο είναι βαρίδι που δεν μπορεί να στηρίξει τον επόμενο κύκλο της κερδοφορίας. Όμως αυτή η καταστροφή συνεπάγεται μιας πολύ αιματηρής διαδικασίας που στο κέντρο της δείχνει το στόχο που δεν είναι άλλος από την συμπίεση της εργατικής δύναμης σε πρωτόγνωρα ιστορικά χαμηλά.

Το κούρεμα των ομολόγων που αγοράζονται από τα δημόσια ταμεία, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα κοκ αντανακλούν την υποχρεωτική επιστροφή(μέσω μαζικής αγοράς) και αυτόματη καταστροφή του προηγούμενου στοκ. Είναι μια μερική επιστροφή κεφαλαίου που δαπανήθηκε ως δανεισμός στους προηγούμενους κύκλους αναπαραγωγής του κεφαλαίου από κάποιους κεφαλαιοκράτες ως κατασκευαστές. Το Γερμανικό (και όχι μόνο) κεφάλαιο που στόκαρε μαζικά μεγάλο μέρος της προηγούμενης παραγωγής στα ράφια της αγοράς ως μαζικό εμπόρευμα, που δε μπορούσε και δε μπορεί να το πουλήσει, (δηλαδή δεν μπορεί με την ίδια ευκολία να αναπαράγει ξανά τον εαυτό του στο νέο κύκλο κερδοφορίας σε σχέση με τους ανταγωνιστές του), θα βρει την αντίστοιχη αιμοδοσία απ΄τις καταστροφές κεφαλαίων προϊόντων και υπηρεσιών και μάλιστα υποχρεωτικά. Αυτός είναι και ο ρόλος των διεθνικών μονοπωλιακών ενώσεων. Οι ανταγωνιστές τους που παράγουν με μικρότερο κόστος όπως το  Κινεζικό (και όχι μόνο) κεφάλαιο, (που αγοράζουν σχεδόν τσάμπα την εργατική δύναμη και που αυτή σηματοδοτεί την νέα κερδοφορία και τη μεθεπόμενη παραγωγική διαδικασία), καθορίζουν την πολιτική των παραπάνω στα πλαίσια του πολέμου που λέγεται ανταγωνιστικότητα.

Η καταστροφή που επέρχεται στα αποθεματικά των κουρεμένων ταμείων σημαίνει αγορά αποθεματικών σε προϊόντα κεφάλαια και υπηρεσίες και άμεση καταστροφή τους.

Αυτή η καταστροφή θα δημιουργήσει με τις μικρότερες δυνατές απώλειες το νέο κύκλο αναπαραγωγής που θα είναι και αυτός αναιμικός και θα εξαναγκάσει να ριχτεί και άλλο ρευστό ικανό για να καταστρέψει τα νέα απούλητα προϊόντα.

Το λένε και μόνοι τους για ένα πιάτο φαγητό.

Οι μέθοδες αυτές και η φοροληστεία που επιβάλλουν παντού οι Ευρωπαϊκές και όχι μόνο κυβερνήσεις, δεν είναι τίποτα άλλο από την μεθοδολογία ενίσχυσης των κουρεμένων ταμείων σε ενδεχόμενο νέο κούρεμα, αλλά και σε κάλυψη της προηγουμένης χασούρας τους ανεξαρτήτως νέου κουρέματος. Όλες οι εισπρακτικές υπηρεσίες γνωρίζουν πολύ καλά ότι ακόμα και το 50-60% του ρευστού που αναζητούν να μαζευτεί, θα μαζευτεί με πολύ κόπο και μπορεί να σώσει τους Καπιταλιστές για μικρό βάθος χρόνου. Κεφάλαιο(μονοπώλια) και διακρατικοί μηχανισμοί μαζί με το κράτος ξέρουν πολύ καλά ότι οι καπιταλιστικές κρίσεις από 'δω και μετά θα έρχονται με ταχύτητα ίση με αυτή του φωτός. Δεν είναι αφελείς, γι αυτό και ο πρώτος στόχος θα είναι αρχικά τα αποθεματικά των ταμείων, μετά των μικρο καταθετών και ο τελικός και κυρίαρχος(στόχος) η εργατική δύναμη. Η τελευταία είναι ο κυρίαρχος και τελευταίος(για να μην πούμε ο μοναδικός) στόχος απ' την οποία θα αφαιρείται το χρέος προς τις κατά τόπους εφορίες μέσα απ΄τον ίδιο το μισθό, [(που μπορεί ονομαστικά να είναι στα 220 η 280 ακόμα και 300 ευρώ όπως ήθελε η συνθήκη του Μαάστριχτ, αλλά στην πραγματικότητα δεν θα ξεπερνά τα 50-75), μόνο και μόνο για να αναπαράγεται η εργατική δύναμη], μαζί με τα νέα φτηνότερα προϊόντα είναι βέβαιο πως θα έχει χαρακτήρα κίνησης της επόμενης κερδοφορίας ξανά. Όμως ούτε τότε θα σταματήσουν οι κρίσεις που δεν είναι χρέους αλλά καπιταλιστικές, όπου η μια αντίθεση διαπερνά την άλλη και όλες μαζί την αντιφατικότητα του ίδιου του καπιταλισμού.
Δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ καζίνο καπιταλισμός, ακόμα και όταν το κομμάτι της υπερσυσσωρευμένης χρηματο-οικονομικής συναλλαγής-ανταλλαγής, προιδέαζε σοβαρή κρίση, τότε ήρθαν οι ανατροπές των πρώην σοσιαλίστικών χωρών και σώθηκε το σύστημα. Η περίοδος αυτή ήταν από τα μέσα της δεκ του 1990 μέχρι το 2007 και λόγω ν ακριβώς αυτών των συνθηκών που σχετίζονταν με τη λεηλασία των πόρων και των μέσων παραγωγής των πρώην σοσιαλιστικών κρατών υπήρξε εκτόνωση της κρίσης υπερσυσσώρευσης (χρηματο-οικονομικών) κεφαλαίων μιας και αντανακλούσαν σε νέες παρθένες αγορές με "πραγματική" και μεγάλη παραγωγή. Αυτό φυσικά τελείωσε και επιστροφή δεν υπάρχει.

Οι πραγματικές καπιταλιστικές συνθήκες είναι εδώ&δεν ήρθαν για να φύγουν,αλλά για να μείνουν. Θα στρογγυλοκαθόσουν μέχρι να καταργηθεί το κέρδος.
Βλακωδείες του τύπου "οι άνθρωποι πάνω απ' τα κέρδη" είναι για την κάθε Σακοράφα και τον κάθε Στρατούλη, που από τώρα οπλίζουν τα πολιτικά τους επιχειρήματα με τη λογική, "καλύτερα στο λύχνο".
Σιγά που θα σταματήσουν τα κέρδη επειδή το θέλουν ορισμένοι που θέλουν επίσης τον Καπιταλισμό. Επειδή αν αύριο βγει μια όχι τάχα μου δήθεν, αλλά ακόμη και πραγματικά φιλολαϊκή κυβέρνηση πως θα σταματήσει την κερδοφορία με νόμους και υψηλές φορολογίες, ας είμαστε σοβαροί, την επομένη δε θα μπορεί να ταΐσει ούτε το προσωπικό της.

Αν δεν αλλάξει χέρια η εξουσία, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα όσο καλές φιλολαϊκές προθέσεις και να έχει κάποιος και τέτοιες προθέσεις δε φτάνουν, εξάλλου δεν τις έχει κανείς εκ των τριών λαϊκιστών του πολιτικού προσωπικού όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Αν. Έλληνες και η Χρ. Αυγή που λαϊκίζοντας παρασέρνουν και την εσωτερική τρόικα δηλαδή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ.

Όσο τα μέσα παραγωγής θα ελέγχονται από τα μονοπώλια και το μεγάλο κεφάλαιο τόσο δεν υπάρχει η παραμικρή φιλολαϊκή προοπτική τελεία και παύλα.

Είναι δυνατόν όσο υπάρχει καπιταλισμός να μην υπάρχει κερδοφορία, είτε "λαϊκός" λέγεται αυτός, είτε "μεικτή οικονομία", είτε μονεταρισμός, είτε αυτοδιαχείριση;
Για τους λάτρεις ειδικά της τελευταίας μπαρούφας μπορείς να πεις πολλά, όμως δεν μπορείς να αποκλείσεις το βασικό, αυτό που είπε ο Λένιν το 1916, "ότι και οι εργάτες να πάρουν τα εργοστάσια θα είναι ατομική ιδιοκτησία". Μόνο όταν τα πάρει η εργατική και αγροτική συμμαχία ως κράτος, με κεντρικό σχεδιασμό και με έλεγχο απ' τα κάτω προς τα πάνω και αντίστροφα, γίνεται το πρώτο βήμα κατάργησης της.
Απόπειρες τύπου ανταλλαγής προϊόντων τύπου Αργεντινής είναι μικροαστική και μάλιστα του χειρίστου είδους διαχείριση που με την ίδια ευκολία θα την πραγματοποιήσουν, τόσο τα Συνασπισμένα, όσο και οι Αυγουλάδες.
Σε αντίθεση με το γελοίο "οι άνθρωποι πάνω απ' τα κέρδη" μέσα στη Μέκκα του Κέρδους αντιπαρατίθεται το "οι άνθρωποι ενάντια στα κέρδη", αλλά άντε να πειστεί το μουζικαριάτο και οι μικροαστοί αρχισαχλαμάρες, άντε και καλό 2013.