Κάτι "ανθρωπόμορφα τέρατα", που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν δημιούργημα της ίδιας μήτρας, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και ως εκ τούτου να έχουμε κατά νου τις αιτίες που προξενούν αυτή την εγκληματική συμπεριφορά, της οποία δημιούργημα είναι και η εποχή του καριερισμού, της υπογαμίας κλπ. όμως τίποτα, μα τίποτα δεν δικαιολογεί μια ανθρωποκτονία, πολλώ μάλλον μια γυναικοκτονία, εξάλλου ο πάνσοφος λαός μας, λέει, άνδρας που σηκώνει χέρι σε γυναίκα για οποιοδήποτε λόγο, παύει να είναι άνδρας, είναι όμως άλλο αυτό κι άλλο να ζητάμε το κεφάλι επί πίνακι του κάθε ένα από τα εκατομμύρια των ανδρών γιατί πολλά εγκληματικά στοιχεία βγήκαν παγανιά.
Παρότι για το δικαιικό σύστημα είναι "αθώοι μέχρι απόδειξης της ενοχής τους" για την κοινωνία είναι απόλυτα φυσικό να είναι ένοχοι ως δολοφόνοι να οδηγηθούν στην δικαιοσύνη.
Μπορεί να ακούγεται σκληρό γιατί στο τέλος τα στοιχεία να μην συγκλίνουν στο ενοχοποιητικό στοιχείο, ωστόσο για την κοινωνία και για το "κοινό περί δικαίου αίσθημα" και καθόλου μεμπτά, για τη συνείδηση της, η πράξη τους θα είναι ειδεχθής, χωρίς καθόλου ελαφρυντικά στοιχεία, ανεξάρτητα αν αυτό είναι σκληρό, τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια, μέχρι να σωφρονιστεί!!!
Οι κατά συρροή και κατ΄ εξακολούθηση αυτή τάση δολοφονιών γυναικών, είναι εγκληματική τάση και ως τέτοια πρέπει να δικαστεί πρώτα και κύρια στην συνείδηση της κοινωνίας και να αποτινάξει από πάνω της λογικές και συνήθειες παραδόσεων που δεν είναι όλες καλές και άγιες, αν και στην Ελληνική Κοινωνία, ειδικά στην νησιωτική Ελλάδα, η μητριαρχία ουδέποτε αντικαταστήθηκε από την Πατριαρχία, όπου και τα δυο είναι μέρος και στοιχεία της ανθρώπινης ιστορίας, τα οποία πρέπει να δώσουν αλλού την προσωρινή εξουσία που θα καταργήσει κάθε εξουσία στην πορεία και αυτή λέγεται "Δικτατορία του Προλεταριάτου", ακόμα και στις στενές μικρές δομες των κοινωνιών, που είναι μέρος τους.
Η λογική του εκδικητικού ρεβανσισμού "ας πεθάνει κι ένας άνδρας" και άλλα αντίστοιχα, να καούν μαζί με τα ξερά και τα χλωρά, είναι η συνέχεια της προτεσταντικής ηθικής της ΕΕ, που αρέσκεται σε συμψηφισμούς και σε λαιμητόμους.
Αυτή η ηθική της ΕΕ, των LGBT κινημάτων που ουσιαστικά μαζί με την πράσινη Οικονομία και το Hipstering, είναι οι Φασισμοί του 21ου Αιώνα και δεν είναι τυχαίο, ότι όλα τα παραπάνω, τα κηρύττουν οι οπαδοί της σχολής της "Ρομαντικής Κοινωνιολογίας", των Γιούντερ, Κρικ και Ρόζενμπεργκ, μαζί με τις τέσσερις παρακάτω φιλοσοφικές και στοχαστικές σχολές, που θέλουν να οδηγήσουν σε μια ακόμα πιο σκληρή πατριαρχική κοινωνία, αυτή των Αρίστων, όμως ποιοι είναι αυτοί οι παραπάνω;
Μα αυτοί που θεμελίωσαν την κτηνωδία του Εθνικοσοσιαλισμού, η Ναζισμού λίγο μετά το Κραχ του 1929-1933, όταν τα παρακάτω ιδεολογήματα, δεν ήταν έτοιμα για εκείνη την εποχή και σήμερα μαζί με την ναζιστικής έμπνευσης Ρομαντική Κοινωνιολογία κάνουν το ιδεολογικό κουμάντο της κοινωνικής Συνείδησης σε όλο τον παρακμιακό Δυτικό κόσμο.
Τα τέσσερα παρακάτω ιδεολογήματα αρχής γενομένης του Ολοκληρωτισμού της Αγγλίδας και πράκτορα της Intelligence Service (SIS) Χάνα Άρεντ, του Αμερικανικού πραγματισμού του Σίλερ(που θέτει την πείρα ως ανώτατη μορφή κατανόησης της κοινωνικής Συνείδησης), του υποκειμενικού Βολονταρισμού του Γερμανού "Αναρχικού" Μαξ Στίρνερ η Γιόχαν Κάσπαρ Σμιντ που ήταν και το πραγματικό του όνομα(δεν είναι τυχαίο ότι η πλειοψηφία του ελληνικού Αναρχικού Κινήματος, το οποίο ποιοτικά είναι μακράν το πλέον χειραγωγήσιμο από το Κράτος και παρακράτος, καθώς και τους μηχανισμούς του, καθ' ομολογία του πατέρα του Ελληνικού Neo-Liberal, Ανδρέα Ανδριανόπουλου, ήδη από το 1981 και μετά) και του γλοιώδους μεταμοντέρνου του Φραγκολεβαντίνου Ζαν Φρανσουά Λυοτάρ, που κηρύττει το τέλος των μεγάλων αναλυτικών αφηγήσεων και περιορίζεται σε μια υποκειμενική συνθηματολογία χαρακτηρισμών που αυτοί και μόνο αυτοί καθορίζουν τη εικόνα ενός φαινομένου και όχι φυσικά η απόδειξη!!! Όλα τα παραπάνω συγκλίνουν στο Pax Romana το δίκαιο του δυνατού, δηλαδή ( "απού μπορεί και πάνω ντου") που λέμε και εδώ στη μεγαλόνησο, δηλαδή - δηλαδή στο γνωστό και μη εξαιρετέο, "διαίρει και βασίλευε". Αυτό το διαίρει και βασίλευε λειτούργησε τόσο στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, όσο και στο αντίστοιχο του, στο Κόμπτον του Λος Άντζελες με τις συμμορίες των πιο λούμπεν Αφροαμερικανών - Ισπανόφωνων Αμερικανών και με τη βοήθεια του FBI, δημιουργήθηκαν τα μεγαλύτερα εμπόρια ναρκωτικών και ανθρώπινης σάρκας, μέσα από αυτές τις συμμορίες που η μία σκότωνε την άλλη για τον έλεγχο του μαύρου χρήματος που, το κράτος μέσα από το παρακράτος διακινούσε, αλλά και πάνω σε έναν από τους κανόνες της προτεσταντικής ηθικής που λέει, ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου, η το ανάποδο, ο φίλος του εχθρού μου είναι και δικός μου εχθρός, καθώς και το χειρότερο όλων η εκδικητική φύση του, ανάμεσα σε δυο αντίστοιχες ποιότητες, τρομερά πράγματα δηλαδή!!!
Το ζήτημα δεν είναι να ξεπαστρέψουμε, τους Άνδρες η τις Γυναίκες, η τους Γκέι, η τον οποιοδήποτε δεν αρέσει στην ομάδα μας, στο φύλο, στην κοινότητα μας, στο μικρόκοσμο μας κλπ, η μας έχει εκνευρίσει και για να αποδώσουμε δικαιοσύνη, η "τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ", γιατί θα δημιουργήσουμε, είτε νέα εγκλήματα, η νέους κύκλους αίματος και μάλιστα σε πρόσωπα κι ανθρώπους που δεν φταίνε σε κάτι, επειδή το αφήγημα της ατομικής ευθύνης είναι παντού, που θα ωφελήσει τον πραγματικό εγκληματία τον Καπιταλισμό και την Ατομική Ιδιοκτησία στα Μέσα Παραγωγής, καθώς και την αλλοτρίωση μέσα από τον ιμάντα της παραγωγής!!!
Όχι δεν φταίνε όλοι Λευκοί για το δημιούργημα της αποικιοκρατίας και του Καπιταλισμού, που είναι ο Ρατσισμός, δεν φταίνε και δεν είναι όλοι οι Άνδρες καθάρματα, ούτε όλοι που σκέφτονται παραβατικά, η, εν βρασμό ψυχής, αλλά δεν κάνουν καμία παράβαση, επειδή στιγμιαία πέρασε απ΄το κεφάλι τους κάτι που δεν το έπραξαν και ορθώς δεν το έπραξαν, με τα επίσης προτεσταντικής ηθικής και λογικής ευφυολογήματα "μια φορά κλέφτης, για πάντα κλέφτης", η της καταδίκης ακόμα και της σκέψης, ακόμα και της αρνητικής, η ακόμα περισσότερο, "όταν γνώρισα τους ανθρώπους, αγάπησα τα ζώα", έλεος κι ευχέλεος μαζί!!!
Το ζήτημα είναι ένα και ξεκάθαρο, είναι ζήτημα παιδείας κι οργάνωσης της στη βάση του ανθρωπισμού και όχι της κτηνωδίας, και το σύνθημα που λέει "χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά", είναι η σε πρώτη και τελική φάση, η μια και μοναδική λύση του κοινωνικού φαινομένου και των απεχθών γυναικοκτονιών, του τράφικιν, των ναρκωτικών, της αλόγιστης χρήσης βίας παντού και χωρίς λόγο, γιατί το μέλλον δε μπορεί να στηρίζεται σε κάθε λογής και πάσης φύσης ανθρωποκτονίες σε τόσο μεγάλο εύρος.
Μπορεί να ακούγεται δημαγωγικό, υπερβολικό κοκ, αλλά η αποκαθήλωση της κόκκινης σημαίας με το σφυροδρέπανο το Δεκέμβρη του 1991, επέφερε τέτοιου είδους καταστάσεις 31 χρόνια μετά!!!
Αν θέλουμε λοιπόν να αλλάξει κάτι, δεν είναι να σκοτώσουμε τον διαφορετικό που δεν φταίει πάντα, αλλά να επιμορφώνουμε τις κοινωνίες από τις μικρές ηλικίες στο πνεύμα του Μακαρένκο και του Βιγκότσκι, αν τελικά θέλουμε να τελειώσουμε οριστικά και αμετάκλητα με τις πάσης φύσης γυναικοκτονίες και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία που θα φτιαχτούν αν μη τι άλλο στους δρόμους του αγώνα για ένα καλύτερο αύριο!!!
Αν δεν μάθουμε πριν απ΄όλα εμάς και μετά την κοινωνία να μπορεί να συνδέσει το ειδικό με το γενικό, την ουσία με το φαινόμενο και φυσικά το αφηρημένο με το συγκεκριμένο, ως ειδικές κατηγορίες της διαλεκτικής σε κάθε κοινωνικό πεπραγμένο, αν δεν μάθουμε να αναγνωρίζουμε την αιτιότητα και την διασύνδεση των πραγμάτων της αιτίας και του αιτιατού δια αυτής(της διαλεκτικής δλδ), αλλά και τους τρεις βασικούς της νόμους: [α) ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ, β) ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΟΣΟΤΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΣΕ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ, γ) ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΝΗΣΗΣ], θα πορευόμαστε στη δίνη ενός αέναου και ασταμάτητου βρόγχου, που στο τέλος θα μας πνίξει στα περιττώματα της κερδοφορίας και της ατομικής ιδιοκτησίας, που θα μας πετάει στα θολά νερά του Γιαχβεδισμού, μέσα από το "Διαίρει και Βασίλευε".
Αν λοιπόν την ιστορία την απομονώσουμε σε ένα ειδεχθές συμβάν, θα σβήσουμε τις αιτίες του σαν ιστορικό γεγονός και η διαλεκτική μας βοηθάει, μαζί με τα μαθηματικά ολοκληρώματα να βρούμε την άκρη και τη βαθιά ρίζα των αιτιών, ούτως ώστε να μη φτάσουμε σε αυτή την ενστικτώδη ανάδυση, των υποκατώτατων και χαμηλών ενστίκτων, αυτών που ζέχνουν οπισθοδρόμηση και μάλιστα στο 2022, μέσω ενός καθοδηγούμενου κοινωνικού αυτοματισμού, που αντί να ερμηνεύουμε το κύριο και το βασικό μέσα από την ζωή, δηλαδή την κίνηση μέσα στο χρόνο, να το ερμηνεύουμε παθητικά και με όρους εξαρτημένων αντανακλαστικών, δηλαδή μηχανιστικά, δηλαδή ως κίνηση, μέσα στο χώρο!!!
