70 Χρόνια πριν...

Σαν σήμερα πριν 70 χρόνια στις 22/6/1941, οι ορδές των φασιστικών μαύρων κορακιών του Χίτλερ εισέβαλαν στην μεγάλη σοβιετική Πατρίδα που αντιστάθηκε σθεναρά και στιβαρά στην ναζιστική λαίλαπα με αποτέλεσμα την 9η Μάη του 1945 και την νίκη των λαών....
Πριν όμως συμβούν όλα αυτά, υπήρχαν κάποιες ιστορικές πτυχές που είναι αναγκαίο και ικανό να αναδειχθούν για μια ακόμη φορά. Είναι δεδομένο πως αυτό έχει συμβεί ξανά στο παρελθόν, αλλά ετούτη εδώ την στιγμή όπου ο αντικομμουνισμός έχει γίνει η επίσημη ιδεολογία στην ΕΕ και η καπιταλιστική κρίση δεν έχει κλείσει τον κύκλο της περιμένοντας μια νεότερη και ίσως πιο δυνατή καπιταλιστική κρίση καλό θα ήταν να δούμε και να εξετάσουμε την ιστορική αλήθεια δια της διαλεκτικής 70 χρόνια μετά την εισβολή της Ναζιστικής Γερμανίας στην ΕΣΣΔ στις 22/6/1945.
Τα χαράματα της 22ας Ιουνίου 1941, παραβιάζοντας το σύμφωνο μη επίθεσης, ο Χίτλερ αιφνιδιαστικά και χωρίς να κηρύξει πόλεμο διέταξε τον στρατάρχη Καϊτέλ να εξαπολύσει τις δυνάμεις του ώστε να εφορμήσουν αστραπιαία εναντίον της ΕΣΣΔ. Η ναζιστική Γερμανία με την βοήθεια και των πρόθυμων συμμάχων Ρουμάνων του δικτάτορα Αντονέσκου, κινητοποίησε την μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη που είχε ως τότε γνωρίσει η ανθρωπότητα σε μία μόνη επιθετική επιχείρηση, πάνω από 5.500.000 στρατεύματα 50.000 άρματα μάχης, 70.000 πυροβόλα (δηλαδή πάνω από 190 μεραρχίες) και πάνω από 6.000 αεροπορικές δυνάμεις συγκεντρώθηκαν με σκοπό να εισβάλουν στην ΕΣΣΔ και να ξεκινήσουν την πιο ληστρική επιθετική επιχείρηση την "επιχείρηση Μπαρμπαρόσα".
Η συνολική δύναμη των σοβιετικών δυνάμεων στις δυτικές παραμεθόριες περιοχές και τους στόλους έφτανε με δυσκολία τα 2.900.000 στρατεύματα, τα οποία δεν ρίχτηκαν εξ ολοκλήρου στην μάχη στις παραμεθόριες περιοχές και τα οποία δεν ξεπερνούσαν τους 900.000 στρατιώτες, ανώτερους και κατώτερους αξιωματικούς. Η ναζιστική Γερμανία και οι σύμμαχοι της ήταν φανερό ότι υπερτερούσαν κατά πολύ έναντι της ΕΣΣΔ, εκτός αυτού τα σοβιετικά στρατεύματα δεν είχαν δεν είχαν κινητοποιηθεί έγκαιρα σε σχηματισμό μάχης, με αποτέλεσμα ο αιφνιδιασμός κάτω από το βάρος και του συσχετισμού των δυνάμεων σε πρώτη φάση να δώσει πρόσκαιρες σημαντικές επιτυχίες στο Γ' Ράιχ. Ωστόσο και τότε τα χιλιάδες παραδείγματα ηρωισμού του κόκκινου στρατού όχι μόνο καθήλωναν τα υπέρτερα σε αριθμό ναζιστικά στρατεύματα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις άφηναν χιλιάδες νεκρούς και ακόμη περισσότερους τραυματίες στρατιώτες της Βέρμαχτ και των Waffen SS στο έδαφος της μεγάλης σοβιετικής πατρίδας.
Οι ναζί υπολόγιζαν χωρίς τον ξενοδόχο την ΕΣΣΔ, ακόμα και μετά την πρώτη μεγάλη ήττα στη μάχη της Μόσχας, την αποτυχία της κατάληψης του Λένινγκραντ, το χαστούκι που έφαγαν στο φυλάκιο του Μπεστ στις πρώτες κι όλας μέρες του πολέμου, δεν κατάλαβαν τι τους περιμένει. Παρά την κατάληψη της Σεβαστούπολης αλλά όχι του Καυκάσου και του Στάλινγκραντ συνέχιζαν να πιστεύουν πως θα νικούσαν, όμως η συρρίκνωση που είχε υποστεί η ΕΣΣΔ κάπου εκεί τελείωνε. Η σπείρα στο Κούρσκ εκτοξεύθηκε με τέτοια ορμή στην αντίθετη κατεύθυνση που αργότερα σχεδόν δυο χρόνια μετά έφερε τον στρατό της ΕΣΣΔ μέσα στο Βερολίνο. Η ΕΣΣΔ δεν ήταν παίξε γέλασε, ήταν η ταφόπλακα του ναζισμού στις 9/5/1945.
Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, δεν εμφανίστηκε ξαφνικά, αλλά ωρίμασε μέσα σε συνθήκες ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, στις δύο δεκαετίες του μεσοπολέμου. Όλα τα χρόνια εκείνα βρισκόταν σε εξέλιξη η τάση βαθέματος όλων των αντιθέσεων του καπιταλισμού, ανέβαινε ο ρόλος του κρατικομονοπωλιακού κεφαλαίου στην οικονομία και την πολιτική των αστικών κρατών. Δυνάμωνε ραγδαία ο μιλιταρισμός, προχωρούσε ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών. Για τους στόχους της μιας σειράς χωρών όπως της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ιαπωνίας άρεσαν να χρησιμοποιούν τις φασιστικές μεθόδους προκειμένου να στερεώσουν την εξουσία τους .
Οι παλιοί ανταγωνισμοί που υπήρχαν ανάμεσα στις καπιταλιστικές χώρες για το ζήτημα των σφαιρών επιρροής οξύνθηκαν ακόμη περισσότερο κάτω από την επίδραση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ξέσπασε το 1929. Έπαιξαν ρόλο τους και τα ελαττώματα της συνθήκης των Βερσαλλιών που συνόψιζε τα αποτελέσματα του πρώτου Παγκοσμίου πολέμου. Οι ηττημένες χώρες μάζευαν δυνάμεις και διψούσαν για ρεβάνς. Διαμορφώνονταν έτσι οι δύο αντίπαλοι ιμπεριαλιστικοί συνασπισμοί μεταξύ Γαλλίας Αγγλίας και ΗΠΑ από τη μια και Γερμανίας, Ιταλίας, Ιαπωνίας απ' την άλλη.
Όπως κι ο πρώτος το ίδιο κι ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ξέσπασε στους κόλπους του καπιταλιστικού κόσμου. Χωρίς όμως να σημαίνει αυτό ότι και οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι ήταν ο όμοιοι. Η διάσπαση του κόσμου -μετά από τη σοσιαλιστική επανάσταση του 1917 στα δύο αντίπαλα αντίπαλα συστήματα- του καπιταλισμού και του σοσιαλισμού, η άνοδος του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος άφησαν το ανεξίτηλο αποτύπωμα στο χαρακτήρα, στην πορεία και τα αποτελέσματα του δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου.
Οι εχθρικές ιμπεριαλιστικές παρατάξεις, ενώ κατατρώγονταν μεταξύ τους, ταυτόχρονα δεν είχαν καμία αντίρρηση να λύσουν τις αντιθέσεις τους σε βάρος της Σοβιετικής Ένωσης. Ο αντισοβιετισμός εντάχθηκε στα οπλοστάσια των φασιστικών των κρατών που ο παγκόσμιος ιμπεριαλισμός τα έβαζε μπροστά για να χτυπήσουν οριστικά τη Σοβιετική Ένωσή. Οι ιθύνοντες κύκλοι της Αγγλίας, της Γαλλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, έδιναν κάθε είδους βοήθεια πολιτική, χρηματοδοτική, οικονομική στη Γερμανία, Ιταλία και η Ιαπωνία και πρόβαλλαν λυσσασμένη αντίσταση στις προτάσεις της Σοβιετικής Ένωσης να δημιουργηθεί ένα ενιαίο μέτωπο ικανό να εξασφαλίσει την ειρήνη και να αναχαιτίσει τους επιδρομείς. Μέσα σε αυτή τη κατάσταση, η χιτλερική Γερμανία και οι συνεργοί της, πρωταγωνίστησαν στη διαδικασία της ληστείας και της πειρατείας σε ολόκληρους λαούς.
Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε πραγματική δυνατότητα να διατηρηθεί η ειρήνη και να αποτραπεί ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Η προοδευτική κοινή γνώμη όλων των χωρών καταλάβαινε ότι ο πόλεμος θα φέρει ανυπολόγιστες φθορές στην ανθρωπότητα και θα είναι των φασιστικών των κρατών, στο έπακρο αντιδραστικός, κατακτητικός, εξοντωτικός. Ο φασισμός δεν έκρυβε ότι είχε σαν σκοπό του απλώς να ξαναμοιράσει τις αγορές του κόσμου, όπως στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά επιδίωκε κυρίως την υποδούλωση και εξόντωση ολόκληρων λαών, με την επιβολή της φυλετικής ηγεμονίας σε ολόκληρο το κόσμο, ήταν η ανοιχτή τρομοκρατική επίθεση του ιμπεριαλισμού εναντίον των λαών.
Συνέχεια εισαγωγής εδώ http://radiocollectiva.blogspot.com/2008/05/6-3-8-1945.html
Πηγαίνοντας στο δια ταύτα αυτό που έχει σημασία μερικά πράγματα ως συμπεράσματα γιατί μέσα από τους συνδέσμους που θα σας δώσουμε θα βρείτε ιστορικά στοιχεία κυρίως για να μην τα επαναλαμβάνουμε με αντιγραφές και επικολλήσεις.
Οι 900 μέρες πολιορκίας του ακατάλυτου Λένινγκραντ δείχνουν πως ο νέος τύπος ανθρώπου ο σοσιαλιστικός άνθρωπος και κυρίως ο Σοβιετικός, έχει αστείρευτες δυνάμεις που απορρέουν από την ίδια την φυσιογνωμία και το περιεχόμενο του σοσιαλιστικού συστήματος.
Ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός είναι η κοινωνική και πολιτική ενηλικίωση της ανθρωπότητας το σύστημα που διδάσκει ότι ακόμα και οι πιο δύσκολες στιγμές αντιμετωπίζονται συντεταγμένα και σχεδιασμένα και τελικά το αποτέλεσμα είναι η μεγάλη νίκη που ακόμα και σήμερα αποτελούν οδηγό μας, όπως το Στάλινγκραντ, η Σεβαστούπολη κοκ.
Σύντροφοι μην μασάτε τίποτα και ο σοσιαλισμός θα ξαναεπιστρέψει πιο ώριμος από ποτέ και η ΕΣΣΔ θα ξαναφτιαχτεί και οι λαοί θα πάρουν πίσω και πάλι, ότι τους έκλεψαν οι πλιατσικολόγοι...Ό σοσιαλισμός-κομμουνισμός είναι νομοτέλεια και θα φροντίσουμε και εμείς γι αυτό....

http://radiocollectiva.blogspot.com/2008/05/60.html

http://radiocollectiva.blogspot.com/2009/02/blog-post.html

http://radiocollectiva.blogspot.com/2009/07/blog-post_3714.html